พระสุตตันตปิฎกขุททกนิกาย ชาดกเล่มที่ 3 ภาคที่ 1ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นเอกนิบาตชาดก1. อปัณณกวรรค1. อปัณณกชาดกว่าด้วยการรู้ฐานะและมิใช่ฐานะ [1] คนพวกหนึ่งกล่าวฐานะอันหนึ่งว่าไม่ได้ นัก
ชาตกัฏฐกถาอรรถกถาชาดก เอกนิบาตขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นทูเรนิทานประณามคาถาข้าพเจ้าขอกราบไหว้พระพุทธเจ้า ผู้ประเสริฐ สุดหาบุคคลผู้เปรียบปานมิได้ ผู้เสด็จขึ้นจากสาคร แห่งไญยธรรม ผู้ทรงข้ามสงสารสาครเสียได้ด้วย เศียรเกล้า พร้อมทั้งพระธรรมอันลึกซึ้ง สงบยิ่ง ละเอียดยากที่คนจะมองเห็นได้ ที่ทำลายเสียได้ซึ่งภพ น้อยและภพใหญ่ สะอาดอันเขาบูชาแล้ว เพราะพระ- สัทธรรม อีกทั้งพระสงฆ์ผู้ไม่มีกิเลสเครื่องข้อง ผู้สูง สุดแห่งหมู่ ผู้สูงสุดแห่งทักขิไณยบุคคล ผู้มีอินทรีย์ อันสงบแล้ว หาอาสวะมิได้. ด้วยการประณามที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้วต่อ- พระรัตนตรัยด้วยความนับถือเป็นพิเศษนี้นั้น ข้าพเจ้า อันผู้ที่เป็นนักปราชญ์ยิ่งกว่านักปราชญ์ ผู้รู้อาคม [ปริยัติ] เป็นวิญญูชน มียศใหญ่ได้ขอร้องด้วยการ เอาใจแล้ว ๆ เล่า ๆ เป็นพิเศษว่า ท่านขอรับ ท่าน |